چگونه عکس پانوراما بگیریم؟بقول شاعر: از سخن عشق نشنیدم وندیدن خوشتر. الغرض از بیان این مطلب ، می خواهیم چند سطراز عشق سخن بگوییم که امیدواریم باب میل همکاران وبازدید کنندکان قراربگیردومفید واقع گردد.
دیروز شبکه دو سیما یک برنامه نشان می داد که راجع به عشق بود.ازخیلیها درباره عشق سوال پرسیدند. یکی گفت: عشق واقعی در دنیایی امروز وجود نداردمگرعشق مادر به فرزندش. بالاتراز آن عشق نیست . دیگری گفت: همه عشقهامجازی است. عشق حقیقی وجود ندارد. اگر هم باشدفقط دوست داشتن است. یکی هم گفت: عشق یعنی دوست داشتن به چیزی علاقه داشتن. عشق پایان ندارد. یکی دیگر گفت:عشق یک نوع مرض وافسردگی است. بنظر شما کدام یک از این نظرها می تواند تاحدودی درست باشد ویا غلط؟ ما می خواهیم عشق را از دیدگاه خودبررسی کنیم.هریک از آنها دیدگاه خودرا گفتند. که می تواندب ه مقدار بیشتر غلط باشد. و به مقدارخیلی خیلی کم درست باشد. دیدگاه اول که گفت: عشق واقعی وجودندارد واگرهم وجود دارد فقط عشق مادربه فرزندش است بالاتر از آن عشق نیست. غلط است. همه عشقهاچه مجازی باشند وچه حقیقی یک منشاء واحد دارند. وعشق مادر به فرزندش ویا عشق مجازی شعاعی کوچکی از عشق خدایعنی عشق الهی هستند.پس عشق واقعی وجود دارد وآن عشق خدا است وبالاتر و والاتروبرتر از آن عشقی هرگز وجودنداشته وندارد ونخواهد داشت. عشق خدا بالاترین عشق است. وبنده حقیقی خدا باید همیشه عاشق خدا باشد. درست مثل معبودش که عاشق است وعاشقانه همه خلایق وعوالم را خلق کرد. پس یک عشق واقعی وجود دارد. وعشق خدابالاترین و والاترین و برترین عشق است. وعشق به خدا هم والاترین است. دوم عشق واقعی همان عشق خدا است. سوم عشق مادر به فرزندش یا عشق مجازی شعاعی از نور عشق الهی هستند که در عالم منتشر شده است. نمونه عشق واقعی در تاریخ جهان وانسان هم داریم وآن عشق اباعبدالله الحسین علیه السلام به خدا است. و.بقیه امامان علیه السلام نیز همانطور عاشق خدا بودند. پس تنها عشق واقعی عشق خدا است و طبا" عاشق واقعی وحقیقی هم عاشق خدا است درست مثل امام حسین علیه السلام.
السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین علیه السلام.
واما عشقهای مجازی همان عشقهای ظاهری هستند یعنی عشقهای دنیایی وچیزهای مربوط به آن که نیازی نیست توضیح داده شوند. چون همه کم وبیش به چنین عشقهای رسیده اند. وآن را تجربه کرده اند.ویا درآینده تجربه خواهندکرد. یک نکته درمورد این که برخی عشق را مرض ومریضی می دانند .بیان کنیم . وان این که: عشق حقیقی مریضی وافسرده نمی آورد مگراین که هدف رسیدن به امیال دنیوی وهوا وهوس باشد که درآن صورت اگز عشق مجازی پیش برود و خصوصا" هم اگر یک طرفه باشد چه بسا منجر به خشم ونفرت هم شود . که در آن صورت عشق نه تنها عشق نیست بلکه یک نوع مرض ومریضی است. عشق حقیقی اگر در راهش دوام بیارند ممکن است که جسم دچار افسردگی ونحیف وناتوان شود اما پایان چنان عشقی شیرین وگواراوتعالی وماندگاری وحقیقت است.
یاحق
السلام علیک یا حسین مظلوم ع